SERVET YILDIRIM – Global mutabakatın sağlandığı nadir hususlardan biri de global ısınmanın önüne geçebilmek için karbon emisyonunun Evvel azaltılması ve daha sonra ise sıfırlanması gerektiğidir. Lakin ilim beşerlerine nazaran bu adım ne yazık ki şu anda yaşayanları global ısınmanın Olumsuz tesirlerinden müdafaaya yetmiyor. Zira şu anne kadar atmosfere salınan karbondioksit daha binlerce Yıl orada kalacak.
Diğer bir deyişle bu görüşe nazaran karbon emisyonunun sıfırlanması dünyanın daha Çok ısınmasını engelleyecektir engellemesine fakat dünyayı serinletmeyecektir.
Dolayısıyla 2050 yılına kadar verilen net sıfır karbon amaçları tutturulsa, yani istikbal 27 yılda karbonsuzlaşmayı başarsak bile çok iklim olayları ve deniz düzeyindeki yükselme üzere sıkıntılar tehdit oluşturmaya devam edecektir.
O halde tahlil ne?
İklim bilimci değilim. Mevzuyu takip etmeye çalışan ilgili birisi olarak benim anladığım kadarıyla burada karşımıza iki başka kavram çıkıyor: Karbonsuzlaşma ve karbonun atmosferden uzaklaştırılması.
Karbondioksit emisyonlarının azaltılması, sera gazı emisyonlarını azaltarak atmosfere daha az karbondioksit salınmasını sağlamayı hedefler. Bu durum fosil yakıt kullanımını azaltmak, güç verimliliğini artırmak yahut yenilenebilir güç kaynaklarına geçmek üzere yollarla yapılabilir. Bu sistemler atmosferdeki karbon ölçüsünün artış suratını yavaşlatır, lakin var düzeyleri azaltmaz.
İngilizcede “Carbon Removal” olarak isimlendirilen atmosferden karbonu uzaklaştırmak ya da çıkarmak ise atmosferdeki var karbon ölçüsünü aktif bir biçimde azaltmayı ve yok etmeyi maksatlar. Bu, karbon yakalama ve depolama teknolojisi yahut doğal prosedürler kullanılarak yapılabilir. Bu formül, atmosferdeki karbon ölçüsünü azaltır ve hatta negatif emisyonlar üretebilir; daha Evvel salınan karbondioksiti de tesirli bir formda yok edebilir.
Bu iki metot ortasındaki anne fark, birinin gelecekteki sera gazı emisyonlarının azaltılmasına odaklanması, oburunun ise var karbon ölçüsünü azaltmayı hedeflemesidir.
Hangisi daha maliyetli?
Karbondioksit emisyonunu azaltmak yahut karbondioksiti atmosferden çıkarmak her ikisi de maliyetlidir, lakin her tekniğin maliyeti farklıdır.
Karbondioksit emisyonu azaltımı, var teknolojilerin kullanılmasıyla gerçekleştirilebilir. Bu nedenle, Örneğin yenilenebilir güç kaynaklarının kullanımı, güç verimliliğinin artırılması ve daha az atık üretimi üzere tedbirler, yatırım maliyeti gerektirse de, uzun vadede daha az maliyetli olabilir.
Karbon emisyonlarının azaltılması, gelecekteki doğal afetler, sıhhat sorunları ve ekonomik kayıplar üzere dolaylı maliyetleri de azaltır.
Yatırım ve gelişme
Karbondioksit çıkarımı ise, şimdi erken evrelerde olan teknolojileri içerir ve daha yüksek maliyetlerle bağlıdır. Karbon yakalama ve depolama üzere metotlar, yüksek teknoloji maliyetleri, Aka ölçekli tesislerin gerekliliği ve karbondioksit depolama için Müsait yerlerin bulunması üzere zorluklar nedeniyle daha maliyetli olabilir. Ağaçlandırma ve biyoenerji üretimi üzere öteki usuller, belli durumlarda daha Müsait maliyetli olabilirler tahminen ancak bu noktada maliyet tesislerin büyüklüğü, Lokal şartlar ve projenin özellikleri üzere faktörlere bağlı olarak değişebilirler.
Özet olarak, her iki metot de farklı maliyetlere sahiptir ve tercih edilen sistem, bütçeye, projenin emeline, Lokal şartlara ve ekonomik tesirlere bağlıdır.
Ancak, karbondioksit emisyonu azaltımı, var teknolojilerin kullanımıyla daha az maliyetli hale gelebilirken, karbondioksit çıkarımı daha Çok yatırım ve gelişme gerektirebilir.
Atmosferden karbondioksit çıkarmanın yolları neler?
Karbondioksiti atmosferden çıkarmanın Biricik bir sistemi yoktur. Havadaki karbonu direkt yakalayarak ortamdan çıkarmak için başvurulabilecek Türlü yollar vardır:
– Ağaçlandırma: Ağaçlar karbondioksiti emerler ve oksijen salarlar. Fotosentez yoluyla karbondioksitin emilimini artıran ve atmosferden karbondioksit çıkarma potansiyeli yüksek olan bir prosedürdür. Ağaçlandırma, atmosferdeki karbondioksit ölçüsünü azaltmak için tesirli bir formül.
– Karbon yakalama ve depolama: Endüstriyel süreçlerden kaynaklanan karbondioksiti yakalamak ve yer altında depolamak için kullanılan bir usuldür. öbür bir deyişle fosil yakıt santrallerinden yahut endüstriyel süreçlerden salınan karbondioksitin yakalanması ve depolanmasıdır. Havadaki karbonu alarak yeraltında depolamaya yönelik olarak birtakım aygıtlar üzerinde çalışıldığını duyuyoruz. Karbondioksitin yer altı boşluklarına, jeolojik oluşumlara yahut okyanuslara depolanması formülü, gazların sera tesirini azaltarak atmosferdeki karbondioksit ölçüsünü düşürebilir.
– Biyoenerji üretimi: Biyoenerji üretimi, biyokütle yakıtlarının kullanılmasıyla güç üretimini sağlayan bir metottur. Bu sistem, hem güç üretimine katkıda bulunur hem de biyokütle yakıtlarının yakılması yoluyla karbondioksit salınımını azaltır, atmosferden karbondioksit çıkarır.
– Karbonat mineralizasyonu: Karbonat mineralizasyonu, karbondioksitin doğal mineralleşme sürecini taklit ederek, karbondioksitin tabiatta mineralleşmesini sağlamak için kullanılan bir yol. Atmosferden karbondioksiti emerek, kireç taşı yahut magnezyum karbonat üzere karbonat mineralleri oluşturma sürecidir. Bu mineraller, yıllarca karbondioksiti depolayabilirler.
Farklı artı ve eksiler
Okyanusları demir ile gübremelek ve havaya sülfür sıkmak üzere üzerinde çalışılan yollar de var. Karbon tutma, sıkıştırma, taşıma ve depolamayı kapsayan bu teknoloji; karmaşık yapısı nedeniyle işletilmesi açısından kolay değil. Bu teknoloji, fosil yakıt kullanan elektrik üretim tesisleri, rafineriler, hidrojen üretim tesisleri, çimento, demir-çelik, petro-kimya sanayileri üzere alanlarda uygulanabiliyor.
Bu sistemlerin her biri farklı avantaj ve dezavantajlara sahip olsa da, karbondioksitin azaltılmasına ve atmosferden çıkarılmasına Yardımcı olabilirler.
Yorum Yok