SERVET YILDIRIM – Dünyanın dört bir yanında milyonlarca insan 52 yıldır her 22 Nisan’da olduğu üzere bu hafta sonu “Dünya Günü’nü (Earth Day) kutladı.
“Dünya Günü”nün her Yıl bir teması olur. 2019 yılında tema “Türleri Korumak”tı. 2020 yılında “İklim Hareketi” oldu. 2021’de “Ekosistem Restorasyonu”olarak belirlendi. 2022’nin teması ise “Sürdürülebilir, tabiat ile uyumlu, daha pak, daha yeşil yaşam”dı. Bu yılın teması ise “Gezegenimize Yatırım Yapın”dı. İş dünyasına sürdürülebilir uygulamalara yönelmesi daveti yapıldı.
Sembolik olarak gezegenin doğum günü olarak kabul edilen Dünya Günü, dünyanın korunması ve sürdürülebilir bir istikbal için farkındalık yaratmak için Kıymetli bir fırsat. Zira bu türlü bir farkındalığa gereksinim var.
Mevcut durumun ciddiyetine dair ikazların sonuncusu geçen ay geldi. Mart ayında Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Paneli’nin (IPCC) yayınladığı bir rapor, ilim adamlarının “son uyarısı” olarak tanımlanıyor. Bu raporda global ısınmayı 1,5 derece İle hudutlu tutmak için alınan tedbirlerin “yetersiz” olduğunu belirtiliyor.
Hükümetlerin de bu tarafta Fazla heyacanlı olduklarını söylemek sıkıntı. çok konuşuluyor fakat Amel maddi takviyeye ve mali aksiyona geldiğinde herkes sessizleşiyor. örneğin OECD ülkelerinde düşük karbon teknolojilere yönelik araştırma geliştirme için halk harcamaları GSYH’nın yüzde 0.04’ü dolayında. Yaklaşık 30 yıldır da bu Oran Fazla değişmemiş.
Bu kayıtsızlık ile devam edilirse, Paris Anlaşması’nda ısrarla vurgulanan 1,5 derece sonu 2030’larda aşabilir.
Bununla birlikte, ilim adamları, harekete geçmenin hala Mümkün olduğunu ve “herkes için yaşanabilir, sürdürülebilir bir istikbal sağlamak için gereken bütün tahlillere sahip olduğumuzu” söylüyor.
İş dünyasına düşen kritik rol
Dünya Günü, doğal kaynaklarımızın korunmasına, etrafın pak tutulmasına ve doğal Ömür alanlarının korunmasına odaklanılan gündür. lakin ayrıyeten hükümetlerin, sivil cemiyet örgütlerinin ve şirketlerin sürdürülebilir bir istikbal için nasıl işbirliği yapabileceklerini vurgulamaktadır.
Hükümetler, sivil cemiyet örgütleri ve şirketler de sürdürülebilir bir istikbal için işbirliği yaparak, doğal kaynakların korunmasına ve Etraf dostu uygulamaların benimsenmesine Yardımcı olabilirler. Bunu Daimi hatırlatmak ve gündemde tutmak gerekiyor.
Bu kapsamda İşletmelerin sürdürülebilir uygulamalara yönelmesi, doğal kaynakların korunmasına ve Etraf dostu uygulamaların benimsenmesine katkıda bulunabilir. Bu şekilde istikbal jenerasyonlara daha düzgün bir dünya bırakmak Muhtemel olabilir. Dünya Günü birebir vakitte Amel dünyasına ve örgütlere gezegeni muhafaza sorumluluklarını hatırlatma günüdür. Bilhassa Amel dünyasının geleceğe dönük çevresel ayak izini azaltmak ve toplumsal eşitliği sağlamak üzere bir ödevi var.
Şirketler geçmişte Etraf ve gezegen için atılacak adımlara ve alınacak tedbirlere birer maliyet ögesi olarak bakıyorlardı. Hala da bu türlü bakanlar Mevcut fakat her Yıl artan sayıda sayıda şirket, bunun bir maliyet kalemi olmayıp bir Amel yapma biçimi, işi sürdürmenin bir gerekliliği olduğunun farkına varıyor. Şirketler gezegen, insan ve refah için çalışacakları tarafında taahhütlerini ortaya koymalılar. Şirketlerden beklenen sürdürülebilirlik stratejileri kapsamında çevresel ayak izi, toplumsal kalkınma, insan hakları ve tüketici sıhhati üzere öncelikli alanları belirleyip bunlara odaklanmalarıdır. Bu kapsamda her bir şirket geleceğe dönük taahhütlerini oluşturup bunu kamoyuna açıklamalı ve bir Amel yapma biçimi olarak aksiyona başlamalıdır.
Gezegen üst başlığı altındaki iklim değişikliği, seragazı emisyonları, toprağın kullanımı, ekolojik hassaslık, su tüketimi, hava kirliliği, sert atık, biyoçeşitlilik kaybı ve plastik kirliliği üzere kavramlar gezegen eylemcilerinin değil Amel dünyasının da sıkıntısı olmalıdır.
Dünya Günü 53 yıldır kutlanıyor
Böyle bir günün oluşturulması fikri birinci sefer 1969 yılında bir UNESCO konferansında önerilmişti. O Vakit şartlar bugünkünden Fazla farklıydı. Sıkıntılar vardı lakin farkındalık yoktu. örneğin iklim sıkıntısının farkına şimdi tam olarak varılamamıştı. Global ısınmanın getireceği sonuçlar geniş kitleler tarafından bilinmiyordu. Gezegenin geleceğini kendine sıkıntı edinen örgütler şimdi kurulmamıştı. Gezegeni muhafazaya yönelik yasal düzenlemeler kabul edilmemişti, mücadelenin alt yapısı oluşturulmamıştı.
Böylesi bir ortamda, Vietnam’da savaşın sürdüğü 60’lı yılların sonunda ABD’de yapılan savaşı aykırısı şovlar dünya gününün Fikir başkanlarına ilham verdi. John McConnell üzere aktivistlerin böylesi bir gün için kimi teşebbüsleri vardı ancak ABD’li Senatör Gaylord Nelson, o devirde meydana gelen bir petrol sızıntısının yarattığı Etraf kirliliğini ve otoritelerin duyarsızlığını görünce harekete geçti; Dünya Günü fikrini ortaya attı. Emeli toplumun her kısmında farkındalığı artırıp, kamuoyu baskısı ile hükümetleri devinim geçmeye zorlamaktı. Bu yaklaşımı Sonuç verdi. Dayanak görmeye ve takipçi bulmaya başladı. Bunlardan birisi de Harvard öğrencisi Denis Hayes’ti. Hayes üniversiteyi bırakıp Nelson’un peşine takıldı. Bir “gezegen eylemcisi” olarak öğrencileri harekete geçirmeye başlayarak Dünya Günü fikrinin ete kemiğe bürünmesinde kritik rol oynadı.
Ve 1970 yılının 22 Nisan günü 20 milyon Amerikalı sokaklara çıktı, gezegen için sesini yükseltti.
Yorum Yok