Evrim Altuğ- Nuri Bilge Ceylan’ın “Başka Bir Yerde” isimli fotoğraf standı yine izleyicisine kavuşan İstanbul Modern’de Demet Yıldız Dinçer ile asistan küratör Dilara Ulu’nun küratörlüğünde açıldı. Stantta Altın Palmiye ödüllü Ceylan’ın yaklaşık 10 yılı aşkın bir müddet içinde Gürcistan, Çin, Fas ve Rusya üzere ülkelerde çektiği 22 portresine ve bunların perde gerisinden oluşan İçten bir duvar kolajına yer veriliyor.
Ceylan, küratör Dinçer’in tabiriyle “Coğrafyalar ortasındaki farklılıklardan çok, ortak hislere odaklanıyor.” Arşivsel pigment baskı, Aka ebatlı kadrajlarıyla Nuri Bilge Ceylan, “İklimler” sinemasının yer arayışı esnasında Geri döndüğü fotoğrafın bugüne varan suretlerini tıpkı çatı altında buluştururken stant, onun sinemalarının fotoğrafları üzerindeki tesirinin altını çiziyor.
İki Kız, Gürcistan, 2012
Ceylan’a ilişkin fotoğraflar; gerçeküstü vücut ve yer alakaları, teknik berraklıkları, Fer hünerleri ve Cömert ebatlarından da aldıkları hamursu güç ile ziyaretçileri kendilerine yaklaştırıyor. Şahit olmanın getirdiği büyülenme ve gördüğüne inanarak onu kabullenme durumu ortasında, artık birer ‘konu’ olmaktan çıkıp varlık, hareket hâlinde birer Lal özne olarak tümü beşere gözleriyle seslenen kadrajlar, Laf gelimi “Çamur İşçisi”ni (Hindistan, 2011), “Baba ve Kız”ı (Gürcistan, 2012), “Oka Irmağı Kenarında Olya”yı (Rusya, 2012) yahut “Arka Sokakta Bir Çocuk”u müze ziyaretçilerinin karşısına koyuyor.
Dünya düşü
Bu seri birebir vakitte 1990’larda deklanşörü bırakmamış, hatta reklamcılık ismine da göz emeği verip karanlık odaya dalmış Ceylan’ın Fransa’nın Arles kentinde Türkiye’yi temsil ettiği, periyodun kuru ile 7,5 milyon TL Nakit mükafatı kazandığı kompozisyonlarını da akla getiriyor. Hatırlanacağı üzere Ceylan’ın kareleri, o devirde Türkiye, Almanya ve İngiltere’de de kartpostal olarak basılıyor.
Sergide yer Meydan eserler bir bakıma, tahminen de bıktıkları o ‘el kadar’ ekranlarından kaçmak istercesine İstanbul Modern’e doluşan bütün ziyaretçiler için ‘devasa Polaroid’leri andırıyor, ‘şimdi’lik kudretleri ile Aka bir hayret ve takdir vesilesi oluyor.
Toplu hâlde ve Aleni gözle görülebilen bir dünya düşünü andıran aktiflik, Tekrar küratör Dinçer’den alıntıladığımız üzere, Ceylan’ın ‘’Dünyanın en Varlıklı manzarası’ olarak tanımladığı insan yüzü için de bulunmaz çeşitlilikte bir tanışma yeri üretiyor.
Çamur Emekçisi, Hindistan, 2011
Tuval resmi ve sanat tarihi ile flörtünü, ‘pitoresk’ imgeleriyle perçinleyen Ceylan fotoğrafları bir öteki koridorda, izleyenleri Erzurumlu yetimlerle, Gürcü kız öğrencilerle buluştururken Öbür bir duvarda 2015’ten bize bakan “Pekinli İki Genç Kız”, ‘akıl almaz büyüleyicilikteki’ sıradanlıklarını direktörün objektifiyle gitgide daha soyut bir güzellemeye büründürüyor.
Yorum Yok